Wszystkiego co naprawdę trzeba wiedzieć, nauczyłem się w przedszkolu - o tym jak żyć, co robić, jak postępować, współżyć z innymi, patrzeć, odczuwać, myśleć, marzyć i wyobrażać sobie lepszy świat. Robert Fulghum Jak kształtować osobowość dziecka? Powyższe słowa stanowią sens edukacji przedszkolnej, bo właśnie te umiejętności zdobywa dziecko w przedszkolu. Już od najmłodszych lat powinniśmy uczyć się znaczenia abstrakcyjnych pojęć takich jak uczci-wość, sprawiedliwość, prawda, przyjaźń czy też miłość. W przedszkolu re-alizując aspekty wychowania społecznego i moralnego, wykorzystujemy metody i formy pracy, które pomagają dzieciom w lepszym i pełniejszym zrozumieniu relacji społecznych oraz kształtują osobowość dziecka. Orga-nizując sytuacje umożliwiające przeżywanie i doświadczanie, wykorzystu-jemy między innymi elementy pedagogiki Celestyna Freineta, która wyra-ża się w głębokim szacunku dla myśli i doświadczeń dziecka, jego uczuć i dążeń dla całej jego osobowości. Uwzględnia jego możliwości i zaintereso-wania, apeluje do inicjatywy i aktywności. Liczy się z głosem dziecka, przestrzega jego prawa, proponuje rozwiązywanie problemów drogą prób i błędów. Żyjemy w czasach zachwiania pewnych wartości, coraz częściej do-rośli niepewni są własnych przekonań, prezentują wahające się postawy, które nie zawsze służą wprowadzaniu najmłodszych w świat wartości i po-staw pozytywnych. Czuwając nad prawidłowym rozwojem wychowanków naszego przedszkola stwarzamy możliwości udziału w zajęciach nie tylko dzieci, ale również rodziców. Chcemy się podzielić naszym doświadczeniem i zaprezentować przykłady różnych form zajęć. Scenariusz zajęć pt. Pasowanie na przedszkolaka OPRAC. Bożena Nazarkiewicz-Mazur Przedszkole nr 1 w Brzegu "Pasowania na przedszkolaka" to pierwsze spotkanie ze wszystkimi dziećmi jak i ich najbliższymi, które odbywa się w okresie jesiennym. Celami uroczystości jest:
- przyjęcie do grona nowo przybyłych przedszkolaków,
- nawiązanie bliższego kontaktu z dziećmi oraz ich ro-dzicami,
- tworzenie atmosfery radości, przyjaźni i zaufania,
- integrowanie się we wspólnej zabawie,
Przebieg spotkania:
- "Przywitanka"- zabawa prowadzona metodą pedagogiki zabawy. Wymienione przez prowadzącą osoby wstają i witają się ukłonem:
- witam rodziców dzieci, które będą dzisiaj pasowane,
- witam dzieci, które będą pasowane,
- witam wszystkich rodziców,
- witam wszystkie dzieci,
- Prezentacja programów artystycznych w wykonaniu grup przedszkolnych. (Reper-tuar zawierał treści jesienne).
- "Czarowanie"- wspólna zabawa przy muzyce wg metody pedagogiki zabawy, któ-rej celem było zaproszenie "Pani Kredki" na pasowanie. (Opis i muzyka do zabawy zaczerpnięta została z książki i kasety o tym samym tytule "Metoda pedagogiki za-bawy w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym" – R. Domań, wyd. PRZEDSZKO-LAK, Lublin 2003).
- "Spotkanie z "Panią Kredką"- (w trakcie ostatniego fragmentu zabawy na scenę wbiega "Pani Kredka", prowadząca ubrana w kolorową czapeczkę imitującą rysik kredki, na szyi biały falbaniasty kołnierzyk, getry i koszulka w kolorze czapeczki, w ręku trzyma rekwizyt dużej kredki, którą pasowane będą przedszkolaki). "Kredka" wita się z dziećmi.
- "Usłyszałam wasze czarowanie, więc szybko wyskoczyłam z pudełeczka na dzi-siejsze przedszkolaków pasowanie".
- Uroczyste wejście na scenę nowych przedszkolaków na tle znanej i śpiewanej przez wszystkich piosenki "Jestem sobie przedszkolaczek".
- Uroczyste złożenie ślubowania. Dzieci odpowiadają na słowa "Kredki":
- Czy obiecujecie się często uśmiechać. Obiecujemy/ Tak - Czy obiecujecie być dobrymi i zgodnymi kolegami. Obiecujemy/ Tak - Czy obiecujecie wyrosnąć na dobrych przedszkolaków. Obiecujemy/ Tak
- Zaproszenie Pani dyrektor do uroczystego pasowania, wręczenie drobnych pa-miątkowych upominków oraz dyplomów "Jestem przedszkolakiem". Gratulacje od Pani dyrektor dla nowo przyjętych do grona przedszkolaków.
- Podziękowanie przedszkolakom za występy oraz przybyłym gościom.
Scenariusz zajęć pt. Kodeks Dobrego Przedszkolaka OPRAC. Bożena Nazarkiewicz-Mazur Przedszkole nr 1 w Brzegu Ważnym momentem we wskazaniu dzieciom właściwych postaw wobec siebie samych, jest stworzenie "Kodeksu Dobrego Przedszkolaka". Zajęcie na podany wy-żej temat odbyło się w grupie 6–latków. Cele:
- rozumienie znaczenia słów przyjaźń, koleżeństwo,
- rozwijanie mowy dziecka poprzez wypowiadanie się na podany te-mat,
- nabywanie umiejętności współdziałania w grupie i przestrzegania wspólnie przyjętych zasad,
- wyrabianie poczucia odpowiedzialności wobec siebie i innych,
- integrowanie się z grupą we wspólnej zabawie,
Przebieg zajęcia:
- Narada grupy na temat: "Jak powinien bawić się dobry kolega i dobra kole-żanka".
- Zapisanie przez nauczyciela na dużym kartonie ważnych stwierdzeń dzieci: (tak wypowiadali się nasi wychowankowie)
- Dobry kolega nie jest chytry,
- Jest dobry, bo się ze mną bawi,
- Dobra koleżanka powinna być grzeczna,
- Dobra koleżanka jest miła,
- Nie wolno bić swoich rówieśników,
- Szanuje rówieśników oraz panią nauczycielkę,
- Dobry kolega i koleżanka odwiedza mnie gdy jestem chory,
- Dobry kolega i dobra koleżanka wszystkim się dzieli,
- Nikomu nie wolno dokuczać, zabierać zabawek, ani sypać pia-skiem,
- Dobry kolega pociesza, gdy jest mi smutno.
- Wspólne nadanie tytułu ważnym słowom, o których należy pamiętać: "KODEKS DOBREGO KOLEGI I KOLEŻANKI".
- "Kocham siebie, kocham cały świat" – zabawa z elementem dramy. Zabawę przeprowadzamy na zasadzie znanej zabawy "Lampa - nos". Tu na zapo-wiedź "kocham siebie" dzieci tulą splecionymi rękami siebie, "kocham cały świat", rozchylają szeroko ręce". Zabawę powtarzamy kilka razy.
- "To nasz kodeks"- na kolorowych kartonikach dzieci obrysowują pisakiem swoje dłonie, a następnie wycinają je i naklejają przygotowane wcześniej wizytówki ze swoimi imionami. Ozdabiają nimi "kodeks".
- Zawieszenie na stałe "KODEKSU DOBREGO KOLEGI I KOLEŻANKI" w cen-tralnym miejscu sali, jako zbioru przyjętych wspólnie zasad, które od tego dnia bę-dziemy wspólnie przestrzegać.
Ważnymi zadaniami było dla nas odwoływanie się w ciągu całego roku do ko-deksu, dlatego więc nauczycielki we wszystkich grupach organizowały różne formy zajęć i zabaw. Jednym z nich były zajęcia otwarte dla rodziców, których udział miał ważne znaczenie w rozumieniu przez dzieci zachowań społecznie moralnych. Scenariusz zajęcia otwartego pt. Królewna Złośnica OPRAC. Bożena Nazarkiewicz-Mazur Przedszkole nr 1 w Brzegu GRUPA : 5- LATKI
- Temat zajęcia: "Królewna Złośnica"
- Cele ogólne:
- nabywanie umiejętności współodczuwania,
- poszukiwanie i poznanie zachowań bezkonfliktowych,
- wdrażanie do uważnego słuchania oraz koncentracji uwagi,
- włączenie rodziców do wspólnej zabawy w organizowanej formie.
- Cele szczegółowe:
- dziecko umie radzić sobie w niektórych sytuacjach, gdy ktoś się na niego gniewa,
- wyraża mimiką, ruchem ciała i gestem smutek, złość, radość, gniew.
- Formy i metody pracy:
- bajka terapeutyczna,
- zabawy z elementem dramy.
- Środki dydaktyczne: portrety królewny z miną złą i uśmiechniętą, materiały plastyczne do wykonania róży ( bibuła, drucik, klej), kaseta z nagraniem pio-senki pt. "Był sobie król" ze zbioru pt. "Balonowe piosenki" , bajka terapeu-tyczna pt. "Królewna Złośnica" Ewy Płatek z programu pt. "Świat bajek", czap-ka i różdżka wróżki.
- PRZEBIEG ZAJĘCIA:
- Patrzcie, patrzcie co się dzieje, ile gości mamy, dużo dzieci, wasza Pani oraz taty i mamy. Powiedzmy im wszystkim DZIEŃ DOBRY!!
- Czy wy wiecie, czy nie wiecie tyle bajek jest na świecie. Zamienię się teraz we "Wróżkę bajkę" i opowiem wam bajkę o "Królewnie Złośnicy". A, dlaczego za-pytacie? Zaraz się dowiecie.
Prowadząca opowiada bajkę i ilustruje ją postaciami złej i miłej królewny.
- Zabawa do ćwiczenia umiejętności społecznej, radzenia sobie z czyimś gniewem pt. "Zły Piotruś, dobry Piotruś" – komunikacja niewerbalna- mowa ciała, mimika - złość, gniew, radość.
Na zawołanie prowadzącej: "zły Piotruś", dzieci naśladują ruchem, gestem za na-uczycielem złość. Następnie uwalniają się ze złości poprzez ocieranie od gór do dołu całego ciała i na zawołanie: "dobry Piotruś", uśmiechają się, kłaniają. Zabawę powta-rzamy kilka razy. |